Przeczucie

Że coś się stanie wiedziałem od dawna. Było klawo. W dolinie muminków zapanowała irlandzka zima - najbardziej przyjazna pora roku na wyspie. Deszcz ustał, wiatr zanikł, chmury pierzchły niczym małolaty po wrzuceniu koledze petardy do kaptura. Przymrozek lekko chwycił, ale skrobanie auta w promieniach żarzącego się na bezchmurnym niebie słońca, ze względu na swą absurdalność traci całą negatywną otoczkę.

W takich to okolicznościach przyrody zastała nas wyjątkowo szczodra propozycja Ryanaira, który zaoferował się przerzucić nas do Francji, taniej niż krajowy przewoźnik kolejowy z Warszawy do Gdyni. Grzechem byłoby z takiej oferty nie skorzystać, w związku z czym za kilka godziny lecimy do Paryża nadrabiać zaległości, które powstały podczas poprzedniej wizyty.

Wszystko zdawało się iść we właściwym kierunku. Euro w górę, cena benzyny w dół. Ba, nawet bateria w maszynce do golenia padła mi dokładnie w momencie, gdy efekt był już zadowalający. Wiedziałem, że coś się zes... zepsuje. I zepsuło się. Akurat gdy ruszaliśmy z Anieśką na pierwszy odcinek świątecznych zakupów. Seacik zakaszlał, zaterkotał, pierdnął, po czym rzucać począł się jak baba co jej ślimak wpadł między pośladki. Jasnym stało się, że z zakupów nic tego dnia nie będzie (a czas ucieka...).

Kilka godzin później wpadł z wizytą domową Pan Doktor. Osłuchał Seacika, opukał, tu zajrzał, tam zaświecił, westchnąl kilka razy po czym przemówił:

- Kable są do wymiany, gdzieś jest przebicie, iskra poszła prawdopodobnie po silniku uszkodziła czujnik, ale nie wiem który, trzeba będzie auto podpiąć pod komuter, żeby się przekonać...
- ... może taniej wyjdzie wymienić wszystkie - wtrąciłem.
- ... coś wplątało się w pasek rozrządu, jak widać pocisk dokonał pewnych zniszczeń w środku, a następnie wyszedł tędy - ciągnął dalej Pan Doktor wskazując dziurę w osłonie układu rozrządu - najprawdopodobniej przesuwając to i owo, stąd auto nie ma mocy.
- Coś jeszcze?
- Nie masz tłumika.
- Mam. W bagażniku. Obok spojlera co też odpadł i dziurawego koła.

I w ten sposób na samym starcie świątecznego szaleństwa zostaliśmy pozbawieni naszego kluczowego gracza.

Droga Rodzino, rozumiecie chyba, że w tej sytuacji prezenty nabyte w TESCO oraz na pobliskiej stacji benzynowej, będa musiały Was usatysfakcjonować.

Z ostatniej chwili. Jest gorzej. Sąsiad z góry zakupił chyba perkusję, a ja jutro wstaje o 4 rano. Ajjj