List do Świętego Mikołaja

Drogi Święty Mikołaju,

stokrotne dzięki za wszystko co pod choinką znalazłem, wyjątkowo udało Ci się w tym roku utrafić, to trzeba Ci oddać. Pięknym były te podarki ukoronowaniem świątecznego szaleństwa, w którym znów przyszło mi brać udział zarówno jako konsument jak i w pewnym sensie usługodawca. Przesrane więc było na całym froncie, a odmawiający współpracy samochód w niczym sytuacji nie poprawił. Przez świąteczny pośpiech nawet notka z wizyty w Paryżu czeka niedokończona w warsztacie. Nieodłączny to jednak urok świąt, ze sporo nawiązką wynagrodzony wigilijnym wieczorem. Także dzięki raz jeszcze. Słuchawki wymiatają, Football Manager zapewni mi rozrywkę na długie zimowe wieczory, a stół do piłkarzyków był strzałem w dziesiątkę. Do Krainy Deszczowców wprawdzie za mną nie pojechał, ale do powrotu bliżej już niż dalej - poczeka, a ja do tego czasu ponazywam wszystkich zawodników. Ten wirus tylko Mikołaju był niepotrzebny. Zupełnie niepotrzebny. Trochę żalu o to mam do Ciebie, bom przez zarazę mało ducha w samolocie nie wyzionął, a dwa kolejne dni spędziłem pod pierzyną. Wkurzyłeś mnie nieco, bo Anieśka wprawdzie troskliwie mnie doglądała, ale w efekcie im lepiej ja się czułem tym gorzej czuła się ona. Także wk....ny jestem na Ciebie na maxa Mikołaju, bo dziś Sylwester, a ja lekko pokasłuje, podczas gdy Anieśka mało oskrzeli nie wypluje, w związku z czym Nowy Rok powitamy w domu. Drugi rok z rzędu Mikołaju, więc w ch...a sobie moim zdaniem lecisz!!! Myślisz, że to frajda siedzieć w domu, gdy wszyscy inni w szampańskich nastrojach witają Nowy Rok? Puknij się w łeb Grubasie!!! Powieś sobie ten list na lodówce: w przyszłym roku życzę sobie dużo zdrowia dla mnie i osób, z którymi spędzam Sylwestra. A jeśli wyrolujesz mnie po raz trzeci, możesz być pewien, że choćby umierający złożę Ci wizytę na biegunie północnym.

*  *  *

Anieśka stwierdziła nie tak dawno, że zawistni ludzie samym tylko słowem, bądź spojrzeniem mogą zauroczyć. Coś na zasadzie: "Jakież piękne masz buty, musiały kosztować fortunę" i w następnej chwili łamie się obcas w skomplementowanym obuwiu. Bądź wersja dla panów: "Aleś sobie furę sprawił, do setki pewnie w nie więcej jak sześć sekund, co?", a w nocy auto znika z parkingu strzeżonego.

Nie żebym wierzył w ciemną stronę mocy. Raczej w to, że gdy nie można znaleźć rozwiązania problemu, dobrze jest chociaż znaleźć winnego. Co niniejszym czynię. W charakterze eksperymentu.

Nawet mi trochę ulżyło.

Szczęśliwego Nowego Roku....