Harley mój, to jest to....

Medrcy tego swiata glowia sie nad tym od dawna. W poszukiwaniu odpowiedzi na to odwieczne pytanie zamieszkuja beczki na srodku pustyni, skladaja sluby milczenia, czystosci czego tam popadnie,  lacza sie z kosmiczna jaznia... wszystko po to by bez reszty poswiecic sie kontemplacji. Ale odpowiedz znalazlem Ja. Jaka jest najkrotsza droga do osiagniecia pelni szczescia, oczyszczenia, nirvany, katharsis...? Dla tych ktorzy razem ze mna dali sie porwac fali dygresji i z utesknieniem terez skanuja horyzont w poszukiwaniu odpowiedzi ... przez ponad miesiac nalezy zywic sie chlebem tostowym TESCO (10% woda, 20% maka, 70% polyester) i konserwa turystyczna (100% zagadka), by nagle zaskoczyc zoladek akcja zaczepna i zafundowac mu kanapke a`la Mihau (40% swiezy, chrupiacy chleb, 20% wedlina konserwowa, 15% procent pomidorek, 10% majonez, 5% sol, 5% pieprz, 5% pasja). Gdyby ktos zastanawial sie jak doprowadzic mezczyzne do lez, na podstawie wlasnych doswiadczen gwarantuje ze odpowiedz jest taka sama.
W ostani weekend, by zniechecic nasze krolewskie dupska do zapuszczania korzeni wybralismy sie do Malahide - niewielka miejcowosc na wybrzezu. W tym celu dalismy sie orrznac kierowcy autobusu do Dublina (8euro placac karta MasterCard(za osobe)) i dorzucilismy sie do budzetu Irlandzkiej SKMki (3,60euro placac karta MasterCard), by zamoczyc stopy we wsciekle zimej wodzie Morza Irlandzkiego (uczucia ciepla po zalozeniu skarpetek - bezcenne). Warto bylo. Widoki moze nie zachwycajace, ale muszelkow znalezlismy co nie miara i to nie takich polskich wypierdkow, ktore na miejcu Pani Malzy natychmiast zareklamowalbym w ichniejszej spoldzielni mieszkaniowej jako niezgodne ze spodziewanymi standardami. Te tutaj spelniaja z nawiazka normy unijne - duze, twarde, karbowane.. wpadla nam nawet w pazerne dlonie jedna z typu tych szumiacych jak ja do ucha przylozyc (i nie zebysmy znalezli na plazy sedes). Spiesze Was uspokoic drodzy Czytacze, to nie tak ze po dwoch miesiacach pobytu na Szmaragdowej Wyspie mam juz objawy: u NAS w Irlandii to nie to co u WAS w Polsce. Co to to nie. O ile muszelek mozemy im pozazdrosci, o tyle zamkow oni powinni zazdroscic nam. Ilez sie nasluchalem o zamku Malahide, ilez prospektow sie naogladalem... wszystko stworzylo w mojej glowie obraz kamiennego kolosa niczym Camelot. To co jednak zobaczylem podwarzylo sens, zasuwania z buta calego dystansu, ktory dzielil nas w tamtej chwili od stacji. Zamek ??!! Oni to nazywaja zamkiem ?? Wychodkiem kamiennym moglbym go najwyzej ochrzcic !!! No bo co innego powiedziec, skoro proba nasikania z poziomu ziemi na szczyt najwyzszej wiezy miala dramatycznie duze szanse powodzenia??? Mogliby sie przynajmniej zachowac i za zwiedzanie policzyc sobie w zaistnialych cyrkumstancjach tyle co za wizyte w wychodku, ale zdaje sie ze oni sa z tego "zamku" dumni i 7 euro wydaje sie im rozsadna cena. Ehh. No ale czego wiecej spodziewac sie po ludziach ktorzy nieco kulawa, ale jak najbardziej zrozumiala angielszyzna proszeni o kebab, zawineli nam w serwetke cos co po blizszych ogledzinach okazalo sie .... panierowanym kotletem z piersi kurczaka w picie !!!! To bylo juz nasze drugie podejscie do irlandzkiego kebaba. Pierwsze skonczylo sie wyjatkowa inwazyjna operacja przeczyszczenia zatok i litrem wypitej wody . Postanowilismy wiecej nie ryzykowac i oto dzisiaj w naszej kuchni powstaly cztery kebeby, tzw home made`y :). Po komsumpcji powaznie rozwazamy pomysl otwarcia knajpy typu Abrakebabra.
O co mi szlo z tym harleyem w tytule...? .... a juz wiem !! Standard moich wypraw do pracy zanotuje od poniedzialku znaczacy wzrost, jako ze z dniem dzisiejszym... nabylem..., za wiedza i zgoda poprzedniego wlasciciela, ... rower!!! Tak tak. Po kilku tygodniach dreptania, z duma dolaczam do zmechanizowanego pulku Aldiego i tak jak wspoltowazysze bede teraz z pogarda, z wysokosci siodelka spogladal na piechote, do ktorej szeregow jeszcze niedawno nalezalem :). Koszt wspomnianego nabytku zamknal sie w 0 euro (sami to sobie przeliczcie na zl), chociaz mam w planach odwdzieczyc sie za to zgrzewka Guinnessa. A wszystko dzieki kolezance z pracy, ktorej maz przytargal, ktoregos pieknego dnia rower dla ich corki, ale widmo  kilku niezbednych operacji ktorych wymagal (rower, nie maz) i wyjatkowa niechec, ktora od pierwszego wejrzenia zapalala do niego (do roweru) wspomniana cora, sprawilo ze juz rozgladal sie za w miare humanitarnym sposobem pozbycia sie go (ja wciaz o rowerze), gdy na horyzoncie zamajaczyla moja mknaca do Aldiego postac. I tak oto przygarnalem niechciana dwukolke, ktora podobnie jak moja Skoda, jest farrari posrod skod, bedzie lada moment harleyem posrod rowerow.
Z innych rzeczy wartych odnotowania, na pierwszy plan wybijaja sie zmiany w naszej druzynie. Juz jakis czas temu do Polski powrocila, przebywajaca w naszym klubie jedynie na zasadzie wypozycznia Ola. Sluchy jednak chodza ze 23.09 szykuje sie jej wielki come back, choc prawie na pewno do lokalnego konkurenta. Na dwutygodniowe wypozyczenia do Polski powedrowala Monika, a razem z nia Karol, tyle ze w jego wypadku jest to transfer definitywny. Na ich miejsce sprowadzony zostal Staszek ktory w moim mniemaniu jest raczej oslabieniem druzyny. Ciezko zeby przekonal mnie do siebie, skoro dobrze jeszcze sie nie urzadzil, a juz wychyla sie do mnie z tekstem: prosilbym was, zebyscie zabrali swoje rzeczy z wanny (szampon, plyn do kapieli, gabke itp), bo ja jestem przyzwyczajony do porzadku, a tu ani wanny umyc, ani nic bo wiecznie cos mi spada; prosilem juz o to Mariana, ale nie wiem co zrobil (zlal chlopaczka cieplym moczem - przyp. autora). No ale nie ma co biadolic, tylko walczyc o majstra takim skladem na jaki nas stac.
Juz juz mialem konczyc, a zapomnialbym o rzeczy bardzo waznej. Ja tam kebabami glowe zawracam, a jaka Anieska zmajstrowala zupe... Taka prawdziwa, polska, na kurczaku, nie z jakiej kostki... starczy bo sie rozplacze. Slowem zupelnie jak w domciu, a efekt nie gorszy niz w przypadku kanapki a`la Mihau. Od razu zrezygnowalem z zakupu paska, a rozwazam nabycie spodni o rozmiar wiekszych.
Tyle dziadki moje. Konczyc pora, bo mnie Agnieszka  zamknie w gralni, a w domu zimne piwo i kolejny odcinek raportu z Wiedzmina (dostepny dzieki uprzejmosci Grubego) czeka. Ciao