Alzheimer

W naszej małej komórce społecznej - czy to teraz, czy w czasach gdy śmy na nią jeszcze nie mieli papierów - zawsze odbiegaliśmy nieco od roli, która zwyczajowa przewidziana była dla każdej z płci. Znaczy podczas gdy ja gotowałem, Anieśka zmieniała koło w samochodzie. A podczas gdy ja pamiętałem o najmniejszej zapchlonej rocznicy, Anieśka ograniczała się do Bożego Narodzenia i co okrąglejszych jubileuszy.

Po przeprowadzce na Południe znacznie jednak zmężniałem i gdy w pewien zimny grudniowy poranek w pośpiechu wciągałem na nogi obuwie, kląłem szpetnie wobec miękkiego zawiniątka, szczelnie wypełniającego wnętrze buta, póki wzrok mój nie padł na kalendarz i przyszło opamiętanie.

A gdy kilka dni temu Anieśka zrzuciła bawełniany szlafroczek na drewniane panele, szepcząc: wszystkiego najlepszego z okazji rocznicy, atmosfera zrobiła się ciut niezręczna. Druga to dopiero rocznica była, a ja już zapomniałem.

Z niedawna film załączyliśmy, gdzie Ben Affleck co roku wymieniał się z małżonką prezentami o motywie przewodnim związanym z rodzajem godów. I tak w pięćdziesiątą rocznicę pani Affleck liczyć mogła na złotą biżuterię, podczas gdy już dziesięć lat później rozwód miał prawo się okazać wariantem portfelowi bardziej przyjaznym.

Zgodnie uznaliśmy, że jest to inicjatywa warta zgapienia, zwłaszcza że bawełniana rocznica nie przedstawiała większego wyzwania.

Nawet kilka arcyznakomitych pomysłów na tę okoliczność miałem, ale wiadomo: wujek Alzheimer nie próżnuje....