Szef kuchni

Prosze Państwa oto miś. Miś nam puścił chatę z dymem dziś. Na swoję obronę powiedzieć mogę jedynie, że winni wszystkiemu są jak zwykle ruscy, ale po kolei.

Wpadam ja sobie dzisiaj do domciu. Humorek dopisuje, bo za oknem słonko przygrzewa już od 6 godzin, co jest tegorocznym rekordem. Pierwsze kroki kieruje do kuchni, pakuje zakupy do lodówki, szybkim spojrzeniem oceniam stan porządku w pomieszczeniu (7 w dziesięcio stopniowej skali - sprzątanie może poczekać do jutra), aż wzrok mój pada na ostatnie cztery kawałki babki ziemniaczanej. Absolutne dzieło sztuki kulinarnej, stworzone przez ojca i wyeksportowane do Irlandii przez Anieśkę. Pokusa okazuje się zbyt silna. Chwytam patelnie, skrapiam ją olejem i wrzucam na palnik. Z lodówki wyciągam małą Stelle i zasiadam przed kompem celem sprawdzenia poczty. A poczta dzisiejsza roi się od perełek. Na pierwszy rzut idzie odpowiedź od kumpla na temat losów mojego indeksu. 2 tygodnie na tą wiadomość czekałem, więc chłonę każdę słowo jak gąbka. Dalej jest jeszcze lepiej. Kumpel podesłał mi linka do muzycznego hitu roku 2007. Z niedowierzaniem patrzę na monitor w myślach ustawiając mentalne przypomnienie, by koniecznie wgrać ten kawałek na płytę do samochodu i bezlitośnie piętnować wszystkich, którzy narzekają na polską scenę muzyczną. Teledysk powoli dobiega końca, jesze 3 sekundy .... 2.... i  w kuchni wybucha płomień. Pozostawiony sam sobie olej doświadcza samozapłonu. Patrzę podejrzliwie na opróżnioną do połowy butelkę Stelli, znów na szalejące w kuchni płomienie. To dzieje się naprawdę, nie chce być inaczej. Ogromnym wysiłkiem woli pokonuje chęć zalania ognia wodą, wyrywam z szafki pokrywkę, przykrywam patelnie i na oślep, poprzez dym, przedzieram się do drzwi. Chwytam za klamkę i z impetem wypadam na świeże powietrze. Wiercik nie będzie zachwycona, myślę łykają życiodajny tlen, to jej patelnia.

Czy jest jeszcze ktoś, kto nie wierzy, że najlepszymi kucharzami są mężczyźni?