Dezinformacja

KONCEPCJA
Zaczęło się prozaicznie. Dzień po chlubnym rozjechaniu Portugalii w Chorzowie, cała aldikowska ekipa, w radosnych humorach snuła rozważanie na temat bogatej w bramki przyszłości naszych orłów, ktoś tam rzucił, że następny mecz w listopadzie, że w Belgii, że Belgia niedaleko, że bilety lotnicze po 45 centów + opłaty lotniskowe, że nic tylko jechać, po czym pośmialiśmy się i każdy udał się do z góry zaplanowanych na ten dzień zajęć. Minął kwadrans ciężkiej pracy, a ów ktoś podjechał do mnie ponownie i z rozmarzonym wzrokiem rzekł w te słowy: a właściwie to dlaczego mielibyśmy nie jechać? Na to pytanie nie potrafiłem znaleźć odpowiedzi, w związku z czym klamka zapadła: jedziemy do Brukseli. Anieśki nawet nie namawiałem. Zakomunikowałem dnia następnego, że jadę na żywo dopingować białoczerwonych w potyczce z Belgami, na co usłyszałem: ok, jadę.
PRZYGOTOWANIE
3 rzeczy wymagały załatwienia by wyjazd doszedł do skutku: 1. bilet lotniczy, 2. nocleg, 3. bilet na mecz. I o ile dwie pierwsze nie stanowiły problemu, o tyle na wspomnienie tej trzeciej, najważniejszej do tej pory zgrzytam zębami. Zasady rezerwacji biletów na mecz były przejrzyste. Aby zyskać na wiarygodności odsyłam do linka, szczególnej uwadze polecając pkt 2 informacji organizatorów ze strony belgijskiej, przez który starłem już górną szóstkę. 30 października, po dwóch godzinach sprzedaży, biletów na polski sektor już nie było. Pozostało nam nabyć bilety na sektory belgijskie, ale jak się miało okazać, te również zostały wyprzedane. Kumpel odpowiedzialny za ich zakup, poruszył niebo i ziemie, by mimo wszystkich przeciwności wejście na stadion w dniu meczu nam umożliwić. Słał maile i wydzwaniał do polskiego jak i belgijskiego związku piłki nożnej. W piątek, na 12 dni przed meczem, otrzymał informację z belgijskiego kumpla PZPNu, że bilety zostały już wyprzedane, ale starają się oddać do sprzedaży kolejną pulę i jeśli tylko ich starania przyniosą oczekiwany skutek w poniedziałek ślą maila z potwierdzeniem rezerwacji pięciu biletów.
Po spędzonym na obgryzaniu paznokci weekendzie otrzymaliśmy drogą poczty elektronicznej informację z Belgii, że bardzo im przykro, ale blablalalabla. Pojawiła się za to szansa odkupienia biletów od pewnego biura podróży, które oferowało zestaw dojazd, hotel, bilet na mecz, ale jako, że nie na wszystkie pakiety znaleźli nabywców, skłonni byli nam same bilety odstąpić za cenę nieco tylko przekraczającą trzykrotną wartość wyjściową. Na układ ten oczywiście poszliśmy, niestety 6 dni okazało się za mało dla owego biura, by dopełnić formalności z PZPNem i w niedziele, na 3 przed meczem otrzymaliśmy smsa treści w przybliżeniu: przepraszamy....zaliczkę oddajemy....jeszcze raz przepraszamy.
Bez walki się jednak nie poddaliśmy, co zostało nagrodzone w postaci klienta allegro, oferującego bilety w cenie nieco niższej niż wspomniane biuro podróży, ale i niestety w ilości o oczko mniejszej niż przez nas oczekiwana. Wychodząc z założenia że 1 bilet łatwiej będzie dokupić niż 7 (do tego czasu grupka nasza wzbogaciła się o dwóch uczestników), zawarliśmy umowę kupna-sprzedaży na mocy której 6 biletów na mecz piłki nożnej pomiędzy reprezentacją Belgii i Polski weszło w nasze posiadanie.
WYKONANIE
W Brukseli pierwsze kroki z hostelu skierowaliśmy na stadion wychodząc z założenia, że brakujący bilet stanowi dla nas w zaistniałej sytuacji priorytet. Na miejscu, wbrew wspomnianemu 32 linijki wyżej pktowi 2 oraz informacjom dostarczonym przez zarówno polski jak i belgijski związek piłki kopanej, okazało się co następuje:
1. bilety na sektory belgijskie NIE SĄ wyprzedane,
2. bilety na sektory polskie NIE SĄ wyprzedane,
3. sprzedaż biletów w dniu meczu JEST prowadzona.
Na tym nasze problemu się bynajmniej nie zakończyły bowiem:
1. byliśmy w posiadaniu 6 biletów na sektor B,
2. w sprzedaży były jedynie bilety na sektory U i V,
3. wg 'Pani z okienka' sektory podzielone są płotem uniemożliwiającym przemieszczanie się między nimi.
Po kilku nieskutecznych próbach opchnięcia naszej puli biletów oraz przekonania 'Pani z okienka' do kilku naszych znakomitych pomysłów, nabyliśmy drogą kupna bilet na sektor V, wychodząc z założenia, że jakoś to będzie, po czym udaliśmy się na zasłużone piwo do pobliskiej greckiej knajpy.
Na stadion ponownie zawitaliśmy 2,5 godziny później, by z biegu natknąć się na łebka próbującego sprzedać bilet na sektor B. Targu dobiliśmy w momencie, jednak tempo w jakim oddalił się nasz partner handlowy po wciśnięciu mu w łapę banknotu, skłoniło nas do poddania wejściówki dokładniejszym oględzinom, które z kolei dowiodły ponad wszelką wątpliwość, że bilet jest fałszywką. Jednak dzięki falsyfikatowi i autentycznemu biletowi na niewłaściwy sektor udało nam się zasiąść pełnym składem na sektorze... A. Bowiem rozpościerał się z niego atrakcyjniejszy widok, a poszczególne sektory okazały się być podzielone uniemożliwiającym przemieszczanie się pomiędzy nimi płotem o wysokości na moje oko 80 cm. Dla osób odczuwających pewien dyskomfort na myśl o wysokogórskiej wspinaczce pozostawał jedynie swobodnie dostępny korytarz biegnący na tyłach trybuny i łączący wszystkie sektory.
POWRÓT DO POZYCJI WYJŚCIOWEJ
Krótki, acz pełen atrakcji pobyt w Brukseli dobiegł końca i mimo inspirowanych jej niepowtarzalnym urokiem myśli o znalezieniu tu pracy i pozostaniu na stałe w komplecie zasiedliśmy na pokładzie samolotu zmierzającego wg wszelkich planów do Dublina. Aby podróż upłynęła szybciej powiadomiłem stewardessę o wdzięcznym imieniu Agnieszka, o chęci nabycia puszki Heinekena, na co ta ze szczerym żalem w głosie odparła, że zgodnie z poleceniem kapitana nie może sprzedać nam alkoholu. Zerknąłem jeszcze na sąsiednie fotele, gdzie dwóch murzynów beztrosko popijało sobie piwo i spytałem: znaczy się nam dwojgu!?. Okazało się, że zakaz sprzedaży alkoholu dotyczył całej naszej nacji (!!!). Pozostawie bez komentarza ten ewidentny, a zarazem pierwszy w historii mojej banicji przykład dyskryminowania Polaków. Zamiast tego uroczyście oświadczę, że fociaki z Brukseli dostępne są tutaj i powiem Wam drodzy Czytacze ciao.