Mojito

Pierwszego koleżkę pociągnąłem z kopyta. Zatoczył się do tyłu, wpadł na instalację elektryczną, zaskwierczał i znieruchomiał. Drugi wyskoczył zza rogu zamierzając się na mnie ciupagą, ale również potraktowany markowym obuwiem zawinął się wokół balustrady i runął trzy piętra w dół na kamienną posadzkę. Trzeci ciskał we mnie płonącymi kulami zza przewróconej meblościanki, alem go snajperką odnalazł i brzydal osierocił gromadkę paskudnych zombieków.

Wtedy rozległo się pukanie do drzwi. Zatrzymałem konsolę i ruszyłem rozewrzeć wrota. Pierwszy przekroczył próg Wielki Duch Mojito momentalnie biorąc mieszkanie we władanie i nieco szczypiąc w oczy. Za nim tanecznym krokiem wtoczyła się Anieśka. Z wieczoru panieńskiego koleżanki dziewczę wracało. Włos zmierzwiony, ciuch w nieładzie, na głowie dwoje białych, króliczych uszu. Piruety w przedpokoju baletnica kręci stwarzając bezpośrednie zagrożenie dla wiszących na ścianach dzieł sztuki.

- Co tak kuprem kręcisz? - zagadnąłem obserwując niezwyczajną choreografię.
- Merdam ogonkiem.
- Jakim ogonkiem!?
- Hę? - Anieśka zerknęła w dół przez ramię. - Eeeej, zgubiłam ogoneeek...

Bezcenne...